Lombok en de Gili's

Vorige week vrijdag zijn we met de boot naar Lombok gegaan. We zouden naar Kuta Lombok gaan maar hadden nog geen accommodatie op het oog. Op de boot heb ik gezellig gekletst met een meisje uit Canada. Zij ging ook naar Kuta Lombok dus konden we mooi met zijn drieën een taxi delen. Eenmaal aangekomen op Lombok stonden er allemaal busjes klaar naar verschillende plaatsten. We konden mooi in een busje stappen.
Bij ons in het busje zat een Frans gezin. Onderweg zag ik andere plaatsnamen op de borden staan dan zou moeten maar ik hield mij maar stil. Na een half uur rijden kwamen we aan in Mataram. dat is richting het noorden terwijl we naar het zuiden moesten.
De chauffeur zei dat we moesten wachten op een andere auto. Ik vond het al wat vreemd dat we hier helemaal heen gingen. Tijdens het wachten deed de chauffeur een beetje moeilijk over de taxi tickets.
Hij wilde dat wij ook alvast het terug ticket of de ticket naar de volgende bestemming bij hem gingen kopen. Hij dreigde hier wat mee en zei dat we anders niet terug zouden komen. Overal waar ik ben geweest is er een ticket terug. Wel had ik gelezen dat de taxi's op Lombok minder goed te vinden zijn dan op Bali maar goed, iedereen wil wel wat geld verdienen.
Het Franse gezin kon niet zo goed Engels dus regelde ik het met die man en heb hem even heel duidelijk gemaakt dat niemand een terug ticket koopt en dat we per direct naar Kuta Lombok wilden. Dit was denk ik duidelijk want we konden gelijk instappen. Eenmaal aangekomen bleken bijna alle homestay's vol te zitten. Totdat er een jongen naar mij toe kwam want zijn oom had nog wel een plekje over.
De chauffeur heeft ons hier heen gebracht. Het Franse gezin had ook nog niets geboekt en het meisje uit Canada was af afgezet bij haar homestay dat ze had geboekt. We kwamen aan bij een heel vriendelijk gezin. Uiteraard hebben wij eerst de kamer bekeken en het was perfect. Ook het Franse gezin nam hier een kamer.
We zaten heel mooi bij een kleine boerderij dicht bij het strand, echt fantastisch! De twee dagen daarna hebben we scooters gehuurd en zijn we naar hele mooie stranden gereden. Stranden waar bijna niemand was, wit zand en blauw water. Het kon niet mooier dachten we (totdat we op de Gili's kwamen maar dat vertel ik straks wel).
In Kuta Lombok zijn bijna geen toeristen en 's avonds is het dan ook niet veilig op straat. Het gezin van onze homestay raadde ons aan om in het donker niet over straat te gaan want vele toeristen zijn al beroofd of sommigen zelfs mishandelt.
We aten dan ook iedere dag rond 17.30 en lagen rond 21.00 uur op bed. We waren ook niet voor niets om 7.00 uur al wakker dus trokken we er steeds vroeg op uit. Het rijden op de scooter alleen al was heel mooi. Lombok is een vrij droog eiland en er heerst veel armoede. Mensen worden in grote jeeps gepropt en zo worden ze vervoerd. De lokols kwamen vaak naar ons toe. Vaak eerst de kinderen en later de vaders van de kinderen.
Ze probeerden in het Engels met ons te praten, best schattig. Het was vaak "Hello miss"
De tweede nacht werd ik echt heel raar wakker. Soms hebben we een tweepersoonsbed en soms twee enkele bedden. Nu lagen we in een tweepersoonsbed en Wendy sprong opeens bovenop mij en schreeuwde heel hard "EEN BEEST!". Ik schrok mij rot. Ik dacht dat er een koe in onze kamer stond want die zweven wat rondom ons huisje. Het bleek een gecko te zijn die over haar heen liep.

Na Kuta Lombok gingen we naar Mataram dat is de hoofdstad van Lombok. Daar zijn we vorige week maandag heen gegaan en daar schijnt veel cultuur te zijn dus dat wilden we nog even mee pakken.
Om 10.30 uur waren er al en vanwege de het Suikerfeest waren bijna alle winkels en restaurants dicht. We hebben daar twee tempels bekeken en toen was het nog maar 12.00 uur. We hadden al een tijdje in de stad rondgelopen maar het was super druk op de straat en niets was open. Ik zou echt niet weten wat ik daar nog te zoeken had.
We zijn terug naar onze homestay gegaan en hebben weer uitgecheckt. We hebben de helft van het geld van die nacht terug gekregen. We hebben een taxi gevonden die ons naar Sengiggi heeft gebracht. Ook hier was het erg druk vanwege het Suikerfeest en liepen er veel militairen met geweren op straat maar de restaurants waren gelukkig open.
We hebben die middag nog heerlijk drankjes gedronken op een mooi terras aan het strand. 'S avonds nog lekker gegeten in een restaurant met zitzakken en mooie lampjes.
We hadden Gili Trawangan pas geboekt voor 7 en 8 augustus maar we wilden eigenlijk wel twee dagen eerder daar heen. Op internet konden we geen enkele accommodatie meer vinden. In het hoog seizoen is het daar erg druk. Gelukkig heeft de jongen van onze homestay nog wat voor ons kunnen regelen. Yes twee dagen eerder naar de Gili's daar had ik echt veel zin in!
Vorige week dinsdag kwamen we aan op Gili Trawangan het feest eiland van de drie Gili's. Het water was echt super blauw en de stranden mooi wit. We zijn die dag gelijk gaan chillen op een ligbedje aan het strand. Hier hebben ze een heerlijke sapjes bar waar je verse fruit sapjes kunt halen. Op de Gili's hebben ze geen auto's of scooter maar gaat alles met paard en wagen.
Het is omdat het niet anders kon maar ik vond het best zielig voor die paarden hoe ze de hele dag door mensen moeten vervoeren. Gelukkig zaten wij in het centrum en hoefden wij niet ver te lopen. 'S avonds rond 22.00 uur begon het feest in de Sama Sama bar. Dat is een reggae bar waar echt een hele goede band speelde. Echt fantastisch hoe iedereen los ging op de muziek.
Rond 1.00 uur was dat afgelopen en ging het feest ergens anders weer verder met een DJ. De eerste avond had Wendy een lokol ontmoet waar ze druk mee in gesprek was. Ik vermaakte mij wel met een paar gasten uit Nieuw-Zeeland. Dit was een zeer geslaagde avond. De volgende dag hebben we niet veel gedaan. Wat chillen op het strand en zwemmen in het mooie blauwe water. Ook deze avond was het weer een en al feest.
Wendy voelde zich niet zo lekker en ging eerder naar huis. Ik had twee Nederlandse meiden ontmoet en een Italiaanse jongen dus ik bleef nog even. Ook dit was weer een top avond!
Donderdag waren wij al vroeg wakker want we zouden naar het hostel gaan dat we hadden geboekt. We twijfelden een beetje of we daar wel naar toe moesten gaan want we zaten nu op een mooi rustig plekje met een kamer voor ons twee in het centrum en in het andere hostel zouden we met 7 mensen op 1 kamer slapen. Dat hostel was ook een stuk duurder. We hebben ervoor gekozen om dat andere hostel te annuleren en te blijven in de homestay waar we nu zaten.
Ik heb keurig afgebeld en het was geen enkel probleem omdat er weer een nieuwe boot aan kwam en daar altijd mensen tussen zitten die nog geen kamer hebben.
Ook deze dag hebben we weer heerlijk op het strand gelegen. 'S avonds eerst weer naar de Sama Sama. Hier ontmoette ik een jongen die van het eiland Flores kwam. Hij was heel verbaast over bepaalde dingen. Hij wist niet wat internet was en vroeg zich af hoe alle mensen de muziek kende die de DJ draaide. Ook vroeg hij hoe sneeuw was hoe hoe alle mensen uit verschillende landen weten dat Gili Trawangan bestaat.
In zijn doen en laten en manier van praten leek hij wel wat op Jack Sparrow. echt super grappig! Hij speelt gitaar en ik vroeg hem hoe ze dat hier leren want alle lokols kunnen gitaar spelen. Hij zei: "We learn from each other, monkey see monkey do, We have a lot off time to learn that". Dit is echt back to the basic, geen youtube waar ze dingen van af kunnen halen en genoeg tijd.
Vrijdag hebben we maar even iets nuttigs gedaan. We zijn mee geweest met een snorkel trip. Langs de drie Gili eilanden gingen we met een bootje en stopten op verschillende plaatsen om te snorkelen. Dit was erg mooi. We hebben heel mooi koraal gezien en ook een aantal schildpadden. Hier hebben we ook een meisje uit Singapore ontmoet, dit was erg leuk. Zij zat in een vet luxe hotel en later die dag hebben we de zonsondergang bij haar gezien.
De zon ging heel mooi onder en dit was echt fantastisch. 'S avonds zijn we uiteraard weer begonnen in de Sama Sama en eindigden in the Irisch pub. Weer een geweldige laatste avond.

Zaterdag zijn we met de boot naar Gili Meno gegaan. Hier hadden we een heel mooi Sunset Gecko hutje geboekt. Dit is echt een paradijs. Overal waar we komen worden de stranden en de uitzichten steeds mooier. Ik moet er niet aan denken om weer naar huis te gaan. De vijf weken vliegen voorbij en ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik naar huis wil.
Het enige dat ik mis is een stokbroodje met kaas of een zakje buggels chips met smeerkaas. Als ik daar aan denk vraag ik mij af waarom ze dat hier niet kennen. Oja 5 weken lang iedere dag 2 tot 3 keer per dag uit eten is ook niet alles. Het is wel gemakkelijk maar eigen eten maken is ook wel eens fijn.

De mensen hier leven zo zorgeloos. Het enige dat ze nodig hebben is een huis, eten en elkaar. Hier zouden wij in Nederland een voorbeeld aan kunnen nemen.
Gisteren hebben we heerlijk op een ligbedje gelegen en veel gesnorkeld. We waren wel een beetje moe van al het feesten dus lagen we om 22.00 uur al heerlijk te slapen in ons fantastische hutje.
Vanochtend zijn we het eiland rond gelopen en bij het vogeltjes park geweest. Er zouden 200 verschillende vogels zijn inclusief de paradijs vogel want die wilde ik wel graag zien.
We moesten best veel geld betalen om binnen te komen. Toen we eenmaal binnen waren bleken er maar 25 soorten vogels te zijn. Dit waren niet eens echt bijzondere vogels. Met een kwartier was ik daar wel uitgekeken.
Ik heb dit ook tegen die mensen gezegd en ze werden boos op mij omdat ik er wat van zei. Ik voelde mij een beetje oplicht en heb ze dat even duidelijk gemaakt omdat het op internet en de lonley planet goed beschreven staat.
Verder hebben we vandaag onze boot en taxi ticket terug naar Kuta Bali geregeld. Morgen gaan we weer terug om vanuit daar nog naar het waterpark te gaan en nog wat te surfen.
Vanmiddag hebben we nog wat gesnorkeld maar de grote schildpad helaas niet kunnen vinden. Er schijnen hier ook haaien van 1,5 meter te zitten. Zolang je niets doet doen zij ook niets maar ze kunnen wel mensen aanvallen.
Onze buurjongen zwom op een gegeven moment tussen twee haaien in. Gelukkig hoorde ik dit pas achteraf en niet voordat we gingen snorkelen.
terwijl ik dit typ vanaf mijn ligbedje, gaat de zon langzaam onder en is ook aan deze dag weer een einde gekomen.